FANTASTIC 4 - The Insider (1999)

Σχολιασμός πάνω στην περίπτωση της κινηματογραφικής ταινίας: 

 The Insider(1999)

movie trailer

ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΠΛΑΙΣΙΟ

Η ταινία The Insider βασίζεται πάνω στην πραγματική ιστορία του Jeffrey Wigand, ο οποίος έγινε ευρέως γνωστός όταν στις 4 Φεβρουαρίου 1996  δήλωσε στην εκπομπή 60 minutes του καναλιού CBS ότι η εταιρεία Brown & Williamson αλλοίωνε σκόπιμα το μείγμα του καπνού για να αυξήσει την δράση της νικοτίνης άρα και την εθιστική δράση των τσιγάρων. Το The Insider προτάθηκε για 7 βραβεία Oscar συμπεριλαμβανομένου και αυτό του καλύτερου Α΄ αντρικού ρόλου για τον Russell Crowe. Η ταινία προσαρμόστηκε από τον Eric Roth και τον Michael Mann με βάση το άρθρο “The Man Who Knew Too Much” της Marie Brenner , το οποίο δημοσιεύτηκε στο Vanity Fair. Σκηνοθετήθηκε από τον Mann.

Προτού καν προβληθεί η ταινία άρχισαν τα προβλήματα. Ο Don Hewitt και o Wallace κατηγόρησαν τον Mann για ακραία δραματοποίηση της ιστορίας και για συνεργασία με τον Bergman για να τον μετασχηματισμό αυτού σε ήρωα εις βάρος των δύο αντρών.  Επίσης είπαν ότι Bergman διαπραγματεύτηκε μία κινηματογραφική ταινία με τον Mann ενώ η υπόθεση λάμβανε ακόμα χώρα. Υποστήριξαν ότι Bergman ήταν συχνά στο τηλέφωνο με τον Mann και ότι έπαιρνε σημειώσεις κατά τη διάρκεια όλων των συνεδριάσεων της CBS. Ο Wallace, ιδιαίτερα, θεώρησε ότι η ταινία δεν θα τον απεικόνιζε με κολακευτικό τρόπο. Είχε διαβάσει ένα πρόωρο σχέδιο του σεναρίου και είχε αντιτεθεί στο πόσο γρήγορα άλλαξε το μυαλό του και επέκρινε δημόσια τη CBS. Ο Mann και ο Roth συμφώνησαν να κάνουν μερικές αλλαγές. Παρά τις αναθεωρήσεις, ο Wallace συνέχισε να εκφράζει τις ανησυχίες του στην εφημερίδα Los Angeles Times ότι θα απεικονιζόταν άδικα στο The Insider.

Αφότου προβλήθηκε το The Insider , η Brown & Williamson κατηγόρησε την εταιρεία Walt Disney για διαστρέβλωση της αλήθειας. Κάλυψαν μια ολόκληρη σελίδα διαφημίσεων στο περιοδικό Wall Street για να τονίσουν τις προωθητικές εμφανίσεις του Wigand και εκείνων που συνδεόταν με την ταινία. Η καπνοβιομηχανία  είχε επίσης αντιπροσώπους στις προβολές του The Insider σε οκτώ πόλεις οι διένειμαν μικρά ερωτηματολόγια για να απαντηθούν αντικειμενικά ερωτήματα σχετικά με την ταινία.

Η Brown&Williamson έστειλε τουλάχιστον μια προειδοποιητική επιστολή στην Disney σχετικά με το The Insider χωρίς να έχει δει την ταινία. Το πρόβλημα τους με την ταινία προερχόταν από δύο σκηνές: η πρώτη όπου Wigand βρίσκει μια σφαίρα στην ταχυδρομική θυρίδα του με μια απειλητική σημείωση και η δεύτερη σκηνή όπου Wigand παρακολουθείται από έναν απειλητικό άντρα  σε ένα γήπεδο γκολφ. Ο Wigand εξέθεσε πραγματικά το πρώτο γεγονός, ενώ ο Mann έχει αναγνωρίσει ότι η δεύτερη σκηνή ήταν στην πραγματικότητα πλασματική και ότι τη δημιούργησε για να αυξήσει δραματική επίδραση, αν και σύμφωνα με το άρθρο του Vanity Fair στο οποίο βασίστηκε η κινηματογραφική ταινία , υπήρξαν άλλες απειλές θανάτου για τον Wigand που δεν προβλήθηκαν λεπτομερώς.

ΑΝΑΛΥΣΗ ΥΠΟΘΕΣΗΣ

Η ιστορία του The Insider ξεκινά με την απόλυση του Jeffrey Wigand από την μεγάλη καπνοβιομηχανία Β&W και την επιστροφή του στο σπίτι όπου τον περιμένουν η γυναίκα του και τα δύο μικρά παιδιά του. Η σύζυγος του δεν δέχεται τα νέα της απόλυσης με ψυχραιμία καθώς αφενός η ίδια είναι συνηθισμένη στην άνετη και πλούσια ζωή που της παρείχαν οι απολαβές του Wigand και αφετέρου γιατί η μια κόρη τους πάσχει από χρόνιο άσθμα και έχουν ανάγκη την ιατρική κάλυψη από την εταιρεία. Έπειτα, ο Lowell Bergman, ένας παραγωγός της εκπομπής 60 Minutes του καναλιού CBS,  προσεγγίζει τον  Jeffrey Wigand  για να του μεταφράσει κάποιο έγγραφο της Phillip Morris. Στην πορεία όμως συνειδητοποιεί ότι ο Wigand κρύβει πολλά μυστικά και ο Bergman είναι αποφασισμένος να ανακαλύψει και στη συνέχεια να αποκαλύψει το παιχνίδι που παίζεται από πίσω. Καθώς όμως ο η εταιρία B&W παρακολουθεί τον πρώην υπάλληλο της, μαθαίνει για την συνάντηση αυτή και έτσι τον καλεί για να του υπενθυμίσει το συμβόλαιο εχεμύθειας και για να του τονίσει τι θα υποστεί αυτός και η οικογένειά του σε περίπτωση που το παραβιάσει. Κατά την εξέλιξη της υπόθεσης βλέπουμε ότι ο Wigand αποτελεί μεγάλη απειλή για την εταιρία καθώς γνωρίζει ένα μεγάλο μυστικό της το οποίο θα μπορούσε να την καταστρέψει. Γνωρίζει δηλαδή ότι η νικοτίνη που βρίσκεται στα τσιγάρα λειτουργεί ως εξαρτησιογόνος ουσία και ότι η εταιρεία προσθέτει χημικά στον καπνό για να αυξήσει την επίδραση της νικοτίνης. Έτσι ο Wigand  βρίσκεται αντιμέτωπος με ένα μεγάλο δίλημμα· μπορεί είτε να ξεσκεπάσει την B&W με σκοπό την προστασία του κοινού, είτε να σωπάσει προστατεύοντας με αυτόν τον τρόπο την οικογένεια του και  διατηρώντας τα προνόμια που του παρέχει η εταιρεία. Αποφασίζει όμως να συνεχίσει της επαφές του με τον δημοσιογράφο, δίνοντας του μια αποκαλυπτική συνέντευξη ξεσκεπάζοντας τις απάτες του πρώην εργοδότη του, χωρίς όμως αυτή να προβληθει, με αποτέλεσμα η καπνοβιομηχανία να του ασκήσει ψυχολογική και οικονομική βία, με απειλητικά e-mail, εφόδους στο σπίτι του κ.α. Εξαιτίας αυτού, ο Jeffrey Wigand νιώθει φοβισμένος και πιεσμένος, ενώ παράλληλα προσπαθεί με κάθε τρόπο να κρατήσει την οικογένεια του αποστασιοποιημένη από το όλο θέμα. Παρά τις προσπάθειες του ωστόσο, η γυναίκα του τον εγκαταλείπει παίρνοντας μαζί της και τα δύο παιδιά τους και κάνοντας έπειτα χωρίς καμία προειδοποίηση αίτηση για διαζύγιο. Στη συνέχεια, τον πλησιάζει μια δικηγορική ομάδα από άλλη πολιτεία των ΗΠΑ( Mississippi), η οποία του παρέχει νομική προστασία για να καταγγείλει δημόσια τα αδικήματα όχι μόνο της B&W, αλλά και των υπολοίπων 6 μεγάλων καπνοβιομηχανιών της Αμερικής. Ταυτόχρονα, η  B&W “χτυπάει” το προφίλ του Wigand , σπιλώνοντας την υπόληψη του, για να αποδυναμώσει την πειθώ του, έτσι ώστε κανείς να μην πιστεύει ότι λέει την αλήθεια.  Επιπλέον η Β&W επιστρατεύει τον κυβερνήτη του Μισσισσιππή, για να πιέσει τον Υπουργό Δικαιοσύνης να εγκαταλείψει τη δίωξη κατά των καπνοβιομηχανιών. Παράλληλα, το κανάλι CBS εμφανίζει να ασκεί λογοκρισία στον Bergman για να μην δημοσιεύσει τη συνέντευξη του Wigand , εξαιτίας της επικείμενης πώλησης του καναλιού. Έτσι, ο μεγάλος παραγωγός οδηγείται στο δίλημμα, να επιλέξει ανάμεσα στην ηθική υποχρέωση, που έχει ως δημοσιογράφος και στα χρήματα καθώς απειλείται να χάσει τη δουλεία του. Εν τέλει ο Bergman επιλέγει να ακολουθήσει τις αξίες  του και να υπηρετήσει τη δημοσιογραφία με ένα πρωτοσέλιδο στους New York Times, εκθέτοντας τη λογοκρισία που δέχεται το CBS. Με αυτόν τον τρόπο η συνέντευξη του Wigand προβλήθηκε δικαιώνοντας και αυτόν και τον Bergman καθώς επίσης έτσι αναγκάστηκαν οι καπνοβιομηχανικές εταιρείες να πληρώσουν το ποσό των 246 δισεκατομμυρίων δολαρίων, για να έρθουν σε συμβιβασμό με τις 50 ενάγουσες πολιτείες.

ΑΝΑΛΥΣΗ ΠΑΙΚΤΩΝ

Παίκτης Α: Εταιρεία Brown & Williamson. Είναι μια μεγάλη καπνοβιομηχανία των ΗΠΑ με βάση την πόλη Louisville στο Kentucky. Έχει μεγάλη φήμη, είναι επιτυχημένη  και έχει μεγάλο αγοραστικό κοινό. Η εταιρεία σε προσπάθεια να αποκρύψει τα μυστικά της καθώς και τους τρόπους εξαπάτησης του κοινού της, υποχρεώνει τους εργαζόμενους της να υπογράφουν συμβόλαια εχεμύθειας. Η εταιρεία είναι αδίστακτη και θα κάνει ότι μπορεί για να προστατευτεί κ' έτσι σε περίπτωση που κάποιος εργαζόμενος της επιχειρήσει να σπάσει το συμβόλαιο εχεμύθειας, δεν διστάζει να προβεί σε απειλές και σε βία.

Παίκτης Β: Jeffrey Wigand. Υποδιευθυντής έρευνας και ανάπτυξης της B&W. Πριν εργαστεί στην εταιρεία αυτή, είχε προϋπηρεσία σε εταιρείες υγείας ( Johnson&Johnson, Union Carbide, Pfizer). Είναι οικογενειάρχης με 2 παιδιά εκ των οποίων το ένα πάσχει από χρόνιο άσθμα. Έχει ένα μικρό πρόβλημα αλκοολισμού και είναι ευέξαπτος. Απολύεται από την εταιρεία B&W με πρόφαση την αδυναμία στο επικοινωνιακό κομμάτι. Στην πραγματικότητα, ο λόγος της απόλυσης του ήταν ότι πήγαινε κόντρα στη διοίκηση ως προς τον τρόπο παραγωγής των προϊόντων τους. Ωστόσο παρά την απόλυση του η εταιρεία συνέχισε να του παρέχει οικονομική υποστήριξη και ιατρική περίθαλψη. (Russell Crowe)

Παίκτης Γ: Lowell Bergman. Είναι ο παραγωγός της επιτυχημένης εκπομπής “60 minutes”  του CBS. Είναι παντρεμένος με 2 παιδιά. Έχει ισχυρή διπλωματική ικανότητα, ιδιαίτερα δυνατή διαίσθηση και χαρακτηρίζεται από μεγάλο δημοσιογραφικό δαιμόνιο. Είναι πρώην ριζοσπάστης, αριστερός δημοσιογράφος. (Al Pacino)

Παίκτης Δ: Ισχυρά μέλη καναλιού CBS( Don Hewitt, Wallace). Αρχικά φαίνεται να είναι ένα ανεξάρτητο από τη λογοκρισία κανάλι, το οποίο κυνηγάει την ακραία και πιο σημαντική είδηση. Έχει έντονο ανταγωνισμό και είναι αδίστακτη. Αν και παίρνει συνέντευξη από τον Wigand αποκτώντας έτσι την αποκλειστικότητα της είδησης, δεν την προβάλλει για να μην εκτεθεί το κανάλι και να μην ρισκάρει να δεχτεί μήνυση από την B&W για διάφορους νομικούς όρους.

ΤΑ ΗΘΙΚΑ ΔΙΛΗΜΜΑΤΑ

Α) Ο Jeffrey Wigand καλείται να επιλέξει είτε την οικογένεια του, τα χρήματα, την ασφάλεια είτε την προστασία του γενικού καλού και την διατήρηση της ηθικής του. Γνωρίζοντας ένα τόσο μεγάλο μυστικό κρατάει στα χέρια του την υγεία των καταναλωτών της εταιρίας B&W και αποκαλύπτοντας το αφενός την προστατεύει, αφετέρου όμως θέτει σε κίνδυνο την οικογένεια του, την ζωή του και την κοινωνική και οικονομική του ασφάλεια. Κατά την εξέλιξη της υπόθεσης βλέπουμε τον Wigand να αμφιταλαντεύεται ανάμεσα στις δύο επιλογές του καθώς οι απειλές που δεχόταν από την B&W ήταν πολύ ισχυρές. Στο τέλος όμως αποφασίζει να ακολουθήσει τον δρόμο της ηθικής πράγμα που τον δικαιώνει διότι όχι μόνο κερδίζει την μάχη με τον προηγούμενο εργοδότη του αλλά ακόμα κερδίζει την εκτίμηση και κατανόηση των παιδιών του.

Β) Ο Lowell Bergman στην ιστορία του The Insider αντιμετωπίζει ένα επίσης μεγάλο δίλημμα. Ενώ ήταν αυτός που πίεσε τον Wigand να μιλήσει ανοιχτά για τις απάτες τις μεγάλης καπνοβιομηχανίας B&W παίρνοντας του μια αποκαλυπτική συνέντευξη, στο τέλος τον βλέπουμε να δέχεται πιέσεις από το κανάλι στο οποίο εργάζεται για να μην την προβάλλει για να μην θέσει σε κίνδυνο την πώληση του καναλιού. Αυτό θα είχε ως αποτέλεσμα να διατηρήσει μεν ο ίδιος την δουλειά και την ασφάλεια του αλλά να αφήσει τον Wigand στο έλεος μιας κατάστασης για την οποία στην ουσία ευθύνεται αυτός. Εν τέλει και ο ίδιος αποφασίζει να προτιμήσει την ηθική και τις αξίες του και να παραμείνει πιστός στις δημοσιογραφικές του αρχές.

FANTASTIC 4 : ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ ΚΤΕΝΑ, ΜΑΝΟΣ ΜΑΡΟΥΛΑΚΗΣ, ΤΙΝΑ ΣΕΛΙΝΟΠΟΥΛΟΥ, ΔΗΜΗΤΡΑΚΟΣ ΠΕΤΡΟΣ