Η ομιλία του Barry Schwartz
O Barry Schwatrz στα πλαίσια της ομιλίας του στο συνέδριο ΤΕD,το Φεβρουαρίου του 2009,αναφέρεται στην πρακτική σοφία(practical wisdom),υπογραμμίζοντας την σημασία της και καταδικάζοντας την απουσία της μέσα απο απτά παραδείγματα.
Ο λόγος του ξεκινά με μια αναφορά που γίνεται στην ομιλία του Barack Obama σχετικά με την αρετή. Ο ομιλιτής ταυτίζει την έννοια της αρετής με την πρακτική σοφία και δίνει άμεσα τον ορισμό της ως τον συνδίασμο της ηθικής θέλησης και της ηθικής δεξιότητας. Ο σοφός άνθρωπος περιγράφεται ως εκείνος που γνωρίζει πότε και πώς πρέπει να κάνει εξερέσεις σε κάθε κανόνα,πώς να αυτοσχεδίαζει,να μαθαίνει απο τα λάθη του και να χρησιμοποιεί αυτές τις ηθικές δεξιότητες με σκοπό να εξυπηρετήσει τους κατάλληλους στόχους. Όπως ο ίδιος παραδέχεται,χωρίς αυτές τις δεξιότητες,οι νόμοι και τα κίνητρα είναι ωφέλιμα ως ενα βαθμό, ως τον βαθμό που εξυπηρετούν την γραφειοκρατεία, αποτρέπουν την καταστροφή και δεν εξασφαλίζουν τίποτα παραπάνω παρά την μετριότητα.
Ο λόγος του ξεκινά με μια αναφορά που γίνεται στην ομιλία του Barack Obama σχετικά με την αρετή. Ο ομιλιτής ταυτίζει την έννοια της αρετής με την πρακτική σοφία και δίνει άμεσα τον ορισμό της ως τον συνδίασμο της ηθικής θέλησης και της ηθικής δεξιότητας. Ο σοφός άνθρωπος περιγράφεται ως εκείνος που γνωρίζει πότε και πώς πρέπει να κάνει εξερέσεις σε κάθε κανόνα,πώς να αυτοσχεδίαζει,να μαθαίνει απο τα λάθη του και να χρησιμοποιεί αυτές τις ηθικές δεξιότητες με σκοπό να εξυπηρετήσει τους κατάλληλους στόχους. Όπως ο ίδιος παραδέχεται,χωρίς αυτές τις δεξιότητες,οι νόμοι και τα κίνητρα είναι ωφέλιμα ως ενα βαθμό, ως τον βαθμό που εξυπηρετούν την γραφειοκρατεία, αποτρέπουν την καταστροφή και δεν εξασφαλίζουν τίποτα παραπάνω παρά την μετριότητα.
Η υπερβολίκη εμπιστοσύνη στους νομόυς και στα κίνητρα είναι και οι λόγοι που το άτομο απομακρύνεται απο την πράκτικη σοφία και ηθικότητα,όντας αδύναμο να πάρει αποφάσεις,να αυτοσχεδιάσει και να διδαχθεί απο τον αυτοσχεδιάσμο-άλλωστε η πρακτική σοφία δεν είναι ενα έμφυτο χαρακτήριστικο αλλά δημιουργείται στον άνθρωπο εν δυνάμει,βασιζόμενο στη προστριβή με την εμπειρία-.
Καταδεικνύοντας λοιπόν την ανεπάρκεια ως προς την τελειότητα των νόμων και των κινήτρων,πράγμα που παρατηρόυμε στις μέρες μας όλο και πιο πολυ,σημειώνοντας τον αντίκτυπο που έχει η μη ύπαρξη της πρακτικής σόφιας,ο ομιλιτής καταλήγει στην παρότρυνση των ατόμων να αποκαταστήσουν την ηθική εργασία,να εξυμνήσουν πρότυπα προς μίμηση και ηθικούς ήρωες και ωθεί στον αγώνα για την δημιουργία ενός περιβάλλοντα χώρου όπου επιχειρηματίες δασκαλοί και ολο το συνολο των ανθρώπων θα ενθαρρύνουν και θα τρέφουν την ηθική δεξιότητα και θέληση.
Στο τέλος της ομολίας του ο Barry Schwartz,κάνοντας μια μνέια στον Μπιλ Γκέιτς και την θεωρία του για την σημασία της εκπαίδευσης,μιλαει για την εκμάθηση χαρακτήρων,δηλαδή το σεβασμό του ατόμου ως προς τον ίδιο του τον εαυτό τους συνανθρώπους αλλα και ως πρός την μάθηση.
Κλείνοντας τον λόγο του τονίζει με σθένος αυτό που πρέπει να θυμόμαστε και να προωθούμε ως μέσω για την επίτευξη ενός καλύτερου κόσμου:η δομή των οργανισμών που εργαζόμαστε να είναι τέτοια ώστε να δίνει τον χώρο στα άτομα να μην καταπνίγουν την σοφία τους αλλά να την αναπτύσσουν.
Καθίσταται αναγκαίο για την περίοδο που ζούμε,μια περίοδο οικονομικής κρίσης αλλά και μια περίοδο που το ήθος και οι αξίες κλωνίζονται σημαντικά,να μπορέσουμε να γινούμε πιό τίμοι έχοντας καλοσύνη,κουράγιο και ελπίδα,να μπορέσουμε να αποτελέσουμε παραδείγματα ήθους,να μυηθούμε στην πρακτική σοφία,οχι αψηφώντας τους νόμους αλλά εντάσσοντας τους στην ζωή μας τηρώντας του με συνέπεια και επεμβαίνοντάς με τον αυτοσχεδιασμό,οπου θεωρέιται αναγκαίο.
Συμπερασμάτικα,θα μπορούσαμε να πούμε πως μέσα απο την προφητική και διαχρονική ομιλία του Schwartz γίνεται κατανοητή η σημάσια της πρακτικής σοφίας ως το αντίδοτο που αντέχει στο χρονο που πρεσβέυτηκε απο τον Αριστοτέλη και φτάνει στις μέρες μας ως σανίδα σωτηρίας.
Καταδεικνύοντας λοιπόν την ανεπάρκεια ως προς την τελειότητα των νόμων και των κινήτρων,πράγμα που παρατηρόυμε στις μέρες μας όλο και πιο πολυ,σημειώνοντας τον αντίκτυπο που έχει η μη ύπαρξη της πρακτικής σόφιας,ο ομιλιτής καταλήγει στην παρότρυνση των ατόμων να αποκαταστήσουν την ηθική εργασία,να εξυμνήσουν πρότυπα προς μίμηση και ηθικούς ήρωες και ωθεί στον αγώνα για την δημιουργία ενός περιβάλλοντα χώρου όπου επιχειρηματίες δασκαλοί και ολο το συνολο των ανθρώπων θα ενθαρρύνουν και θα τρέφουν την ηθική δεξιότητα και θέληση.
Στο τέλος της ομολίας του ο Barry Schwartz,κάνοντας μια μνέια στον Μπιλ Γκέιτς και την θεωρία του για την σημασία της εκπαίδευσης,μιλαει για την εκμάθηση χαρακτήρων,δηλαδή το σεβασμό του ατόμου ως προς τον ίδιο του τον εαυτό τους συνανθρώπους αλλα και ως πρός την μάθηση.
Κλείνοντας τον λόγο του τονίζει με σθένος αυτό που πρέπει να θυμόμαστε και να προωθούμε ως μέσω για την επίτευξη ενός καλύτερου κόσμου:η δομή των οργανισμών που εργαζόμαστε να είναι τέτοια ώστε να δίνει τον χώρο στα άτομα να μην καταπνίγουν την σοφία τους αλλά να την αναπτύσσουν.
Καθίσταται αναγκαίο για την περίοδο που ζούμε,μια περίοδο οικονομικής κρίσης αλλά και μια περίοδο που το ήθος και οι αξίες κλωνίζονται σημαντικά,να μπορέσουμε να γινούμε πιό τίμοι έχοντας καλοσύνη,κουράγιο και ελπίδα,να μπορέσουμε να αποτελέσουμε παραδείγματα ήθους,να μυηθούμε στην πρακτική σοφία,οχι αψηφώντας τους νόμους αλλά εντάσσοντας τους στην ζωή μας τηρώντας του με συνέπεια και επεμβαίνοντάς με τον αυτοσχεδιασμό,οπου θεωρέιται αναγκαίο.
Συμπερασμάτικα,θα μπορούσαμε να πούμε πως μέσα απο την προφητική και διαχρονική ομιλία του Schwartz γίνεται κατανοητή η σημάσια της πρακτικής σοφίας ως το αντίδοτο που αντέχει στο χρονο που πρεσβέυτηκε απο τον Αριστοτέλη και φτάνει στις μέρες μας ως σανίδα σωτηρίας.
GRUPPO ICOGNITO
Δάφνη Αλεξιάδου
Αλεξία Αλευροπούλου
Αλεξάνδρα Αλιβιζάτου
Κατερίνα Δημητρακοπούλου
Λιούπμη Καραγεώργου
No comments:
Post a Comment