Στην ομιλία του ο schwarz υποστηρίζει ότι όλοι οι άνθρωποι επιθυμούν να είναι ενάρετοι κάτι που θεωρείται καθολικά αποδεκτό. Αναφέρεται στην πρακτική σοφία των ανθρώπων και τη θεωρεί υπέρμετρα σημαντική προκειμένου οι άνθρωποι να επικοινωνούν με επιτυχία και να λύνουν τα προβλήματά τους αρμονικά. Η πρακτική σοφία κατα τον Αριστοτέλη και τον Schwarz είναι ο συνδυασμός της ηθικής θέλησης και της ηθικής δεξιότητας. Ένας σοφός άνθρωπος ξέρει πότε και πως πρέπει να κάνει εξαιρέσεις σε κάθε κανόνα και να γνωρίζει πότε να αυτοσχεδιάζει. Ακόμη, ξέρει πως να χρησιμοποιεί τις ηθικές δεξιότητες στην υπηρεσία των σωστών στόχων και τέλος δεν γεννιέται αλλά γίνεται. Η σοφία επίσης προέρχεται από την εμπειρία ενώ δεν χρειάζεται να είναι κάποιος έξυπνος για να είναι σοφός αλλά χωρίς τη σοφία η ευφυία δεν αρκεί.
Ο Schwarz πιστεύει επίσης ότι είναι απαραίτητη η υπευθυνότητα στους ανθρώπους. Σε μία εποχή όπου οι εμπορευματοποίηση των ηθικών αξιών είναι προφανής και όλοι οι άνθρωποι σκέφτονται το ατομικό συμφέρον νοιαζόμενοι μόνο για το κέρδος, το γενικό συμφέρον παραμερίζεται. Οι κανόνες και οι νόμοι αποτελούν απαραίτητο στοιχείο, χωρίς όμως να πρέπει να είναι υπερβολικοί και αυταρχικοί ώστε ο σοφός άνθρωπος να ξέρει πότε και που να τους παρακάμπτει. Οι πολλοί νόμοι καταργούν την ελευθερία και τον αυτοσχεδιασμό. Μέσω της διδαχής μπορούν οι άνθρωποι να εξυψωθούν σε σφαίρες ηθικής αξίας και ελευθερίας. Τέλος, διερωτάται αν οτιδήποτε θεωρείται νόμιμο είναι εντέλει και ηθικό.
No comments:
Post a Comment