Friday, February 6, 2009

4ος Στόχος της Χιλιετίας- Παιδική Θνησιμότητα


Ο τέταρτος στόχος της χιλιετίας είναι η μείωση της παιδικής θνησιμότητας στα 2\3. Δυστυχώς 11 εκατομμύρια παιδιά ηλικίας κάτω των πέντε ετών πεθαίνουν καθημερινά στον υπανάπτυκτο κόσμο από αρρώστιες που μπορούν να προβληθούν. Κάθε παιδί που γεννιέται σε αυτό τον κόσμο, έχει το δικαίωμα να ζει σε μια πλούσια και πλήρη ζωή. Οι ακατάλληλες συνθήκες κατά τη γέννηση – που σημαίνει ανύπαρκτη ή ελάχιστη φροντίδα στις μητέρες και έλλειψη εκπαιδευμένου ιατρικού προσωπικού στις γέννες – προξενούν το μεγαλύτερο αριθμό θανάτων που μπορούν να προληφθούν (23% όλων των θανάτων). Ακολουθούν μολυσματικές και παρασιτικές ασθένειες όπως οι οξείες αναπνευστικές λοιμώξεις (18%), η διάρροια (15%), η ελονοσία (10%), η ιλαρά (5%) και το AIDS (4%) μπορούν να αποτελέσουν τις κυριότερες αιτίας θανάτους των παιδιών.

Η Unicef πανηγύρισε πρόσφατα μια σημαντική νίκη στον αγώνα για τη μείωση των θανάτων μεταξύ νεογνών στον αναπτυσσόμενο κόσμο. Το 2006, για πρώτη φορά από τη στιγμή της δημιουργίας στατιστικού αρχείου για το εν λόγω ζήτημα, ο αριθμός των παιδιών που πέθαναν πριν τα πέμπτα τους γενέθλια μειώθηκε από 10 εκατομμύρια ετησίως σε 9,7.
Παρά ταύτα, οι θάνατοι νεογνών εξακολουθούν να είναι ανησυχητικά πολλοί. Τα ποσοστά θνησιμότητας είναι σαφώς μεγαλύτερα στην υποσαχάρια Αφρική απ’ οποιαδήποτε άλλη περιοχή του πλανήτη. Το 1990, 187 νεογνά και μικρά παιδιά κάτω των πέντε ετών πέθαιναν για κάθε 1.000 γεννήσεις. Μέχρι πέρυσι τα παραπάνω στοιχεία είχαν ελαφρώς βελτιωθεί με τον αριθμό των θανάτων ανά 1.000 γέννες να πέφτει στους 160. Η νότια Ασία, από την πλευρά της, εξακολουθεί μεν να παρουσιάζει τη δεύτερη μεγαλύτερη θνησιμότητα μικρών παιδιών στον κόσμο, πλην όμως στην περιοχή έχει σημειωθεί σημαντική πρόοδος τα τελευταία χρόνια. Το 1990, η αντιστοιχία θανάτων μικρών παιδιών ή νεογνών και γενών ήταν 123 προς 1.000. Σήμερα, ωστόσο, 83 παιδιά κάτω των πέντε ετών πεθαίνουν για κάθε 1.000 γέννες.


Απαραίτητο όμως για την μείωση της παιδικής θνησιμότητας είναι η πολιτική που θα ασκήσει το κράτος, για το πρόβλημα αυτό. Η αύξηση των δημόσιων δαπανών για την υγεία, είναι ένας σημαντικός παράγοντας, επειδή με την αύξηση αυτή θα μειωθούν οι ασθένειες. Ο λόγος είναι επειδή μια ασθένεια θα μπορεί να αναγνωρίζεται και να γιατρεύεται στα πρώιμα της στάδια καθώς επίσης θα μπορούν να προσληφθούν περισσότεροι γιατροί στα δημόσια νοσοκομεία.

Σήμερα το 2009 βρισκόμαστε πολύ μακριά από την επίτευξη του στόχου. Στο χέρι μας είναι να επιτύχουμε την επίτευξη του.

No comments: